باربری شهر زیبا

امانت بار با در اختیار داشتن پرسنلی ورزیده، مجرب و متخصص متعهد به کار و با بهره گیری از مدرنترین وسائط حمل و نقل و متخصص در بسته بندی اسباب و لوازم منزل و اداری آماده ارائه خدمت به همشهریان عزیز تهرانی میباشد. رزومه درخشان و قابل اطمینان گروه اجرایی امانت بار ،  تجربه شیرین و باورنکردنی یک اسباب کشی منظم و بی دغدغه را با سرعت، دقت و برآورد هزینه ای منصفانه را به شما هدیه خواهد داد.

امانت بار به صورت شبانه روزی ( حتی در ایام تعطیل )  با کادری مجرب و به صورت کاملا تضمینی در خدمت شهروندان می باشد.

ویژگیها و امکانات باربری امانت بار :

    حمل نقل شهری و بین شهری به صورت شبانه روزی 

    در اختیار داشتن پرسنل و کارگران ورزیده، مجرب، خوش اخلاق و متعهد به کار

    در اختیار داشتن انواع وسائط حمل و نقل همچون وانت، نیسان، خاور، کامیون و تریلی

    بسته بندی حرفه ای و مطمئن جهت جلوگیری از هر گونه خسارت احتمالی به لوازم

    برآورد هزینه کارشناسی شده باربری و بسیار منصفانه همراه با سرعت و دقت در باربری

    حمل و نقل شهری و بین شهری در تمامی روزهای سال و حتی ایام تعطیل

    اعزام کارگر به حمل در تمامی ساعات شبانه روز

شعبه غرب تهران : 44337496

شعبه غرب تهران : 44327368

شعبه شمال تهران : 22279352

شعبه مرکز تهران : 88244460

شهرزیبا در میانه  ی منطقه  ی 5 شهرداری تهران قرار گرفته و از شمال به ابتدای بزرگ  راه همت، از جنوب به بزرگ-راه آیت  الله کاشانی، از شرق به بلوار جنت  آباد و از غرب به خیابان شهرزیبا و بلوار کوهسار محدود می  گردد. در عین حال در شمال شهرزیبا، محله  های جنت  آبادشمالی و شهران  جنوبی، در جنوب آن محله  ی سازمان آب، در شرق آن  جنت  آباد  جنوبی و در غرب آن محله  ی اندیشه  شمالی(کشت اجباری) واقع شده  اند. در این راستا خانم عبدو که 40 سال سابقه  ی سکونت در این محله را دارا می  باشند، عنوان نمودند که محدوده  ی جغرافیایی گذشته و امروز این محله تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. ایشان در ادامه بیان داشتند که در قدیم شهرزیبا به صورت زمینی بایر و غیر قابل کشت بوده است و به دلیل برخورداری از زمین  های سنگلاخی، گذشتگان، این محدوده را"چاله سنگی" می نامیده اند (عبدو و حیدری، مهر1388). هم  چنین خانم نصحیت  کن در این راستا معتقد اند که "زمین  های این منطقه که در مالکیت اهالی کن بوده، به طور کامل محدوده  ی شهر زیبا را شامل می  شده و از آن  جا که قابل کشت نبوده  اند، از آن  ها برای کشاورزی استفاده نمی  شده است(نصحیت  کن، مهر1388). این وضعیت تا حدود دهه  ی 30 ادامه پیدا کرد. در آن دهه، ساخت شهرک  هایی در حاشیه تهران آغاز شد. اولین شهرک  سازی در مکانی انجام شد که امروزه به عنوان منطقه  ی 5 شهرداری تهران قابل بازیابی می  باشد(اورند،1387: 8). هم  زمان با رواج این پارادایم(شهرک  سازی)، تهران برای میزبانی مسابقات آسیایی انتخاب گردید. بنا بر اظهارات اعضای شورایاری (خانم  ها عبدو و حیدری)، دولت برای استقرار ورزش  کاران، قصد ایجاد مکانی مناسب را داشت  که در شأن مهمانان خارجی باشد، لذا این زمین  ها را از زمین  داران خریداری نمود و با درگیری  های فراوان، مهندس قطبی (دایی فرح دیبا) بلوک  های این منطقه را به سبک ایتالیایی پایه  گذاری نمود(عبدو و حیدری، مهر1388).

   همشهری محله  ی منطقه  ی 5 شهرداری تهران نیز در شماره  ی 225-226 خود، ضمن اشاره به شهرک  های منطقه  ی 5، به حضور یک شرکت ایتالیایی اشاره نموده، اما نامی از قطبی به میان نیامده است. بنا بر مطالب این نشریه  ، شهرک شهرزیبا در سال 1336 به بهره  برداری رسیده است(اورند، 1387).

   اعضای شورایاری در ادامه این  گونه بیان داشتند که: اولین ساختمان  های این مکان، 4 طبقه و به رنگ قرمز بودند و جزء اولین مناطقی در تهران هستند که با معماری و اسلوب شهرسازی جدید ساخته شده  اند. لذا از آن  جا که از زیبایی خاصی برخوردار بوده  اند آن مکان را شهرزیبا نامیدند. اوایل با توجه به طراحی ویژه  ی آن، عروس و دامادها برای   فیلم  برداری از آن استفاده می  نمودند و حتی از آن به عنوان لوکیشن چند فیلم سینمایی مانند سلطان قلب  ها هم استفاده شد. در واقع ساختمان  های قرمز رنگ 4 طبقه، با معماری ایتالیایی سمبل محله شد و نام شهرزیبا به خود گرفت. خانم نصیحت  کن عضو شورایاری در ادامه بیان داشتند که در قدیم به این   مکان هزار دستگاه هم گفته می  شد. این مکان دارای 42 بلوک بوده است. خانم حیدری ماجرای شهرزیبا را این  گونه ادامه می  دهند که: بعد از آماده شدن بلوک  ها در این محله و بعد از بازبینی مأموران درباری از خانه  های ساخته شده، آن  ها را در شأن مهمانان خارجی ندیدند. احتمال دارد این قضیه به خاطر قواره  های کوچک(متراژ پایین) آن  ها بوده باشد. لذا پیشنهاد خرید این واحدها را به کارمندان دولتی دادند. در واقع دولت به کارمندان، خرید این منازل را پیشنهاد داد و با قیمت مناسب و به صورت اقساط به آن  ها واگذار نمود(حیدری، مهر1388). خانم عبدو نیز در ادامه بیان داشتند که سال 1337 دولت این زمین  ها را خرید و در سال 1340 به صورت اقساط تحویل داد. این  طور که از مطالب همشهری محله برمی  آید تا مدت  های طولانی خانه  های شهرزیبا مشتری نداشته است، حتی کارمندان دولت و افسران ارتش رغبتی به خرید خانه  ها نشان ندادند و در بیانی دیگر می  توان گفت سال  ها   گذشت و کسی ساکن شهرزیبا نمی  شد. اما آن  قدر فضای سبز شهرزیبا خوب بود که تماشاگران بازی  های آسیایی جذب آن مکان شدند و جوان  پسند بودن شهرزیبا چشمشان را گرفت و اندک  اندک رونق پیدا کرد(اورند،1387: 8).

   اعضای شورایاری در ادامه توسعه محله را اینگونه شرح می  دهند: غیر از خانه  های موجود در بلوک  ها که کارمندان آن  ها را خریداری کردند، کوچه  هایی هم وجود دارد که شخصی  ساز است و در واقع برای خودِ کنی  ها بوده است. سال 1358 و 1359 تعاونی  های مسکن ادارات مختلفی برای کارمندان خود در این منطقه زمین خریدند، از این گونه موارد می  توان به کوی مخابرات که به شکل بلوک به کارمندانش تحویل داده شد اشاره نمود. دیگری سازمان چای بوده است که پس از خرید، زمین را به کارمندان خود تحویل می  دهد. خانم حیدری در ادامه می  افزاید: این خانه  ها از ایمنی بالایی برخوردارند و در برابر زلزله مقاوم می  باشند. در واقع جزء اولین ساختمان  های هستند که مبتنی بر اصول ساختمان  سازی ساخته شده  اند(حیدری، مهر1388). از لحاظ قومی و مذهبی نیز محله  ی شهرزیبا محله  ی متنوعی است. البته بنا به  گفته  ی خانم عبدو اقلیت آشوری در این محله حضور چشمگیری دارد، دلیل آن را نیز می  توان این امر دانست که آنان از یک سو اجازه پیدا کردند تا مجتمعی آموزشی(از ابتدایی تا پیش  دانشگاهی) در این مکان تأسیس نمایند و از سوی دیگر، آن  ها به دنبال مکانی امن و در حاشیه بودند، لذا شهرزیبا مورد توجه  شان واقع شد و ایشان هم املاک قابل توجهی در این مکان خریداری نمودند. آن  ها درحال حاضر در شهرزیبا دارای مجتمع آموزشی هستند که مسلمانان هم می  توانند از آن استفاده کنند، انجمن آشوری  ها نیز در این محله فعال می  باشد(عبدو، مهر1388). از لحاظ مذهبی علاوه بر آشوریان، تعداد قابل توجهی از کلیمیان، بهاییان، ارامنه و سایر مسیحیان هم در این محله حضور دارند. این اقلیت  ها در کنار مسلمانان که بالطبع از همه مناطق کشور هستند، ترکیب جمعیتی محله  ی شهرزیبا را تشکیل می  دهند

(نصیحت  کن، مهر1388) این اقلیت  ها از همان سال 1340 ساخت جمعیتی محله را تشکیل داده  اند. از لحاظ شغلی نیز بیشتر ساکنین، کارمندان ادارات مختلف بوده  اند(مسلمانان و غیرمسلمان)(نصیحت  کن وعبدو، مهر88). به سخنی دیگر، طبقه و قشر اقتصادی ـ اجتماعی خاصی که به عنوان یک اکثریت نسبی در محله(از گذشته تا به امروز) بتوان از آن یاد نمود، کارمندان خواهند بود. البته با این تفاوت که قبل از انقلاب از کارمندان به عنوان قشر متوسط و رو به بالا در جامعه یاد می  شد ولی امروزه قشر کارمند جمعیت متوسط رو به پایین را تشکیل می  دهند(البته به جز مدیران طراز اول دولتی). در حال حاضر کارمندان سال  های گذشته (مستمری بگیران و بازنشسته  گان) فعلی بیشترین ساکنین این محله را تشکیل می  دهند. لذا به دلیل تراکم بالای همین افراد در بلوار شهرزیبا، این مکان به سرای سالمندان مشهور شده است(نصیحت  کن، مهر1388).  سال 1340 کانون اصلاح و تربیت نیز در شهرزیبا تأسیس شد که هم-اکنون نیز در همین مکان مشغول به فعالیت هستند. اهالی به این کانون به لحاظ مالی و معنوی کمک  های فراوانی نموده  اند. این کانون در شهرزیبا، بلوار کانون، میدان الغدیر واقع گردیده است(عبدو، مهر1388). نکته  ی قابل ذکر دیگر آن خواهد بود که بین   سال  های 1369 و1370 مجاهدین تحت پوشش خانه  های تیمی در شهرزیبا فعالیت داشتند. در این راستا امروزه نیز   می  توان از جلسات بهاییان یاد کرد که به اسم مهمانی[محفل] در منازل خود جلساتی را برگزار می  نمایند. همچنین در این محله گروه  های موسوم به گلدکوئیست هم فعال بوده  اند که تاکنون دو بار منحل و ملغی شده  اند. سال گذشته نیز گروهی خلافکار را که در این بلوک  ها مشغول به ضرب سکه بودند دستگیر کردند(نصیحت  کن، مهر1388).

   طبق اظهارات حاضرین در جلسه، به نظر می  رسد غریبه بودن ساکنین محله با یکدیگر و اینکه ساکنان قدیمی اکثراً محله را ترک کرده و به جای دیگری رفته  اند، همچنین اجاره  نشین بودن ساکنین جدید باعث شده است تا افراد نسبت به محیط خود احساس تعلق نداشته باشند و فضای امنی برای خلاف  کاران پدید آید.